Fyrst og fremst viðmótið sem gildir

Sigurður Jón Sveinsson og Ólafur Jón Magnússon á Austurvelli. Dómkirkjan í baksýn.

Tveir ungir menn Ólafur Jón Magnússon og Sigurður Jón Sveinsson standa fyrir sunnudagaskólanum á Dómkirkjuloftinu á hverjum sunnudagsmorgni.

Starf sunnudagsskólans er á sama tíma og messað er í kirkjunni og er börnum kirkjugesta boðið upp á kirkjuloftið til þess að hlíða á sögur, lita, föndra og gera ýmislegt fleira á meðan guðsþjónustu stendur. Nú hanga teikningar krakkanna í sunnudagskólanum uppi á sama kirkjukoftinu og Sigurður Guðmundsson listmálari hafðí aðstöðu á sinni tíð en hann var uppi á árunum 1833 til 1874. „Þetta er svona hefðbundið barnastarf sem við erum með þarna uppi. Það er frábært að vera á kirkjuloftinu. Krökkunum finnst spennandi að fara upp stigann og andrúmsloftið er mjög gott,“ segja þeir Ólafur og Sigurður þegar tíðindamaður hitti þá á Cafe Paris næstum handan við dómkirkjuhornið. „Við byrjum um klukkan ellefu á morgnana. Þá koma oft nokkrir krakkar strax en svo koma fleiri þegar upphafið að messunni er búið. Fólk kemur gjarnan með börn með sér í messu og þau sitja niðri við upphafi hennar og hlusta á sönginn en koma svo upp til okkar. Það getur verið erfitt fyrir börnin að sitja þögul og kyrr alla messuna og þá er gott fyrir þau að eiga annað athvarf í kirkjunni.“

Föndur, myndasýningar og brúðuleikhús

„Nei – við erum ekki með myndlistarkennslu á kirkjuloftinu. Ekki í hefðbundnum skilningi en við leyfum börnunum að teikna og lita. Mörg börn hafa mjög gaman af því og stundum fylgir áhuginn á að lita og gera myndir ákveðnu aldursbili einmitt þessu bili sem sunnudagskólinn tekur til. Og við erum einnig að föndra. Við erum líka með sögukennslu. Segjum krökkunum sögur og lesum fyrir þau. Að hluta er það byggt á biblíulegu efni eða biblíusögum enda er þetta hluti af starfi kirkjunnar og svo notum við brúður. Erum með vísi að litlu brúðuleikhúsi. Það höfðar til þessa aldurhóps.“

Vídeóið kom til sögunnar

Starf sunnudagskóla kirkjunnar á sér langa sögu og er hluta til með hefðbundnu sniði þótt alltaf megi breyta út af hefðum og leiða nýjungar inn í starfið. „Eitt af því sem hefur komið meira inn eru myndasýningar. Videóið kom til sögunar og sunnudagskólarnir hafa nýtt sér tæknina eins og aðrir. Stundum fá krakkarnir að sjá myndir þau eru einnig að lita og föndra og síðan segjum við þeim sögur og ræðum við þau um heima og geyma. Nei – prestarnir eru ekkert að skipta sér af okkur. Þeir koma stundum upp og það er bara gott að fá þá í heimsókn. Þeir hafa áhuga á því sem við erum og gera og leggja okkur gott til. En við fáum alveg að sjá um þetta einir.“

Gefandi að vinna með börnunum

Báðir þekkja þeir Ólafur og Sigurður til kristilegs starfs og hafa meðal annars starfað með KFUM og að sumarstarfi þess í Vatnaskógi auk þess að starfa með kirkjuskólum í Digranesi og Hjallkirkju í Kópavogi. Ólafur stundar auk þess nám í guðfræði við Háskóla Íslands og stefnir að prestskap í framtíðinni en Sigurður stundar háskólanám í sjúkraþálfun. Ólafur er uppalin í Gerðunum og Sigurður kemur úr Hafnarfirði. En hvað vísaði þeim veginn í Dómkirkjuna. „Það er nú kannski þessi forsaga okkar í kristilegu starfi sem varð til þess að við tókum þetta að okkur og það er gaman og gefandi að starfa með börnunum.“

Fyrst og fremst viðmótið sem gildir

En eru þetta einkum börn í kirkjusókn Dómkirkjunnar sem koma í sunnudagskólann hjá þeim. „Þetta er blandaður hópur af krökkum. Þau yngstu eru um tveggja ára og upp í sjö ára en það vantar eiginlega starf fyrir börn á aldrunum frá sex eða sjö til níu ára en svo tekur unglingastarfið við. Nei – þau koma ekki öll úr Dómkirkjusókninni,“ segja þeir Ólafur og Sigurður aðspurðir. „Nokkur þeirra eru þaðan en sum koma jafnvel úr öðrum bæjarfélögum. Fólk hefur tengsl við Dómkirkjustarfið þótt að það hafi flutt burt. Sækir messur og aðra kirkulega þjónustu og þá njóta börnin þess að koma til okkar í sunnudagskólann. Þannig getur hópurinn verið aðeins breytilegur frá sunnudegi til sunnudags. Fer svolítið eftir því hvað fólk kemur í messu. En við erum fyrst og fremst að halda uppi þjónustu við þá sem þess æskja. Börn eru ekki alltaf að pæla í kristindómi eða kennisetningum. Þau hafa gaman af sögum og það er fyrst og fremst viðmótið sem gildir,“ segja þeir Ólafur og Sigurður að lokum.