Góðir kennarar skipta máli
Fanney Viktoría ásamt Guðrúnu Hrefnu Guðmundsdóttur skólameistara FB á útskriftardaginn.
Ég er ekki fædd í Breiðholtinu en búin að eiga heima í Hólunum frá því ég var átta ára gömul. Við bjuggum fyrstu árin í Laugarneshverfinu en ég kunni aldrei alveg nógu vel við mig þar. Foreldrar mínir eru Hafdís Jónsdóttir og Kristján Gunnarsson og mamma býr hér enn en faðir minn býr í Hveragerði. Mamma var vel þekkt sem dagmamma í hverfinu og hún hefur líka staðið fyrir mörkuðum í Gerðubergi. Mér fannst gott að koma upp eftir. Það var allt annað samfélag þar. Bæði var mikill samgangur á milli fólks og ekki síst okkar krakkanna og svo voru allar vegalengdir svo stuttar. Maður þurfti varla að fara yfir götu. Það sem mér er minnisstæðast úr bernskunni og æskunni er frelsið sem var ríkjandi. Þegar ég lít til baka þá er ég ekki frá því að finna megi samhljóm með hverfismenningunni í Hólahverfinu og skólamenningunni í FB.
Ég gekk í Hólabrekkuskólann og þaðan lá leiðin í FB en ég varð að hverfa frá námi eftir fyrstu önnina þar. Ég er með MS sjúkdóminn – þetta ósýnilega leyndarmál vegna þess að oft er hægt að halda honum niðri þannig að það beri ekki á honum. Ég var þó það slæm að ég gat ekki haldið náminu áfram og geri ráð fyrir því að sjúkdómseinkennin hafi verið farið að há mér undir lokin í grunnskólanum. Ég hætti því í FB á árinu 2004 og tíu árum síðan tók ég upp þráðinn að nýju.
Byrjaði frá grunni í Hringsjá
Ég hafði ekki gert mér miklar vonir um að hefja aftur nám en þegar Hringsjá kom til sögunnar sá ég tækifæri til þess að fara í náms- og starfsendurhæfingu. Ég varð að taka námið alveg frá grunni á ný vegna þess að ég hafði ekki staðið mig neitt sérstaklega vel í grunnskólanum trúlega vegna MS sjúkdómsins. Ég frétti af starfsemi Hringsjár í gegnum námsráðgjafa sem fóru að hringja í nemendur sem höfðu horfið frá námi til að kanna hvað þeir væru að gera í dag. Hvort þeir hefði komið aftur að námi og hver staða þeirra væri í lífinu. Ég var búin að hugsa um að fara í sjúkraliðanám en fannst ég ekki hafa nægilega góðan grunn í það. En þarna ákvað ég bara að skella mér út í námið og ég tel að ég eigi Hringsjá allt að þakka í þeim efnum. Ég vissi heldur ekkert um hvernig mér myndi ganga, Ég hef alltaf verið frekar lengi að læra. Þurft að liggja svolítið yfir námsbókunum og leiddi hugann ekkert að góðum námsárangri í byrjun. Því síður að ég myndi dúxa. Ég var búin með eina námsönn árið 2004. Byrjaði svo aftur haustið 2014 og lauk þessu nú fyrir jólin. Útskrifaðist af sjúkraliðabrautinni með stúdentspróf að auki. Ég er því 28 ára en ekki tvítug en mér er sagt að við mæðgur og raunar amma líka þykjum unglegar miðað við aldur. En ég er ekkert að villa á mér heimildir.
Mæðgur á góðum degi: Dagný Kristjánsdóttir. Hafdís Jónsdóttir og Fanney Viktoría Kristjánsdóttir.
Áhugi á heilbrigðisfræðum getur tengst MS sjúkdómnum
Ég var á félagsfræðibraut þegar ég byrjaði í FB árið 2004 en eftir námið hjá Hringsjá fann ég að raungreinar áttu ekki síður vel við mig. Ég hafði alltaf verið frekar léleg í stærðfærði. Kunni eiginlega ekkert að reikna en í Hringsjá byrjaði ég bara á plús og mínus og svo kom framhaldið. Ég skal ekki segja hvernig áhugi minni á heilbrigðisfræðum kom til sögunnar en ef til vill tengist það sjúkrasögu minn að einhverju leyti. Ég greindist með MS sjúkdóminn þegar ég var sautján ára og það hefur aldrei fengist fyllilega staðfest hvernig hann kom til. Ég fékk vírus þegar ég var sjö ára og hann sest á taugar sem eru tengdar með slíðrum. Hvítu blóðkornin halda síðan að sýkt slíðri séu óvinur sem veldur því að taugaboð komast ekki alla leið sem virkar eins og lömun. Það verður stífla í boðkerfinu. Mannsheilinn er mikið ólíkindatól og hann finnur nýjar leiðir til þess að koma taugaboðum áleiðis. Ef til vill ekki eins góðar leiðir en þær virka samt. Ég veitt ekki til þess að MS sjúkdómurinn sé í minni fjölskyldu. Alla vega þarf þá langt aftur til þess að finna dæmi um hann þannig að hann virðist ekki vera arfgengur. Hef þó heyrt að það séu 0.05% meiri líkur á að sá sem er með sjúkdóminn í sér eignist afkomendur sem fái hann.
Sama val og námstíðni henta ekki öllum
Ég kynntist því bæði hjá Hringsjá og líka í FB hversu opna námsferlið og áfangakerfið hentuðu mér vel. Ég er sannfærð um að hvorki sama val eða sama námstíðni henti öllum. Áhugasviðin eru mörg og fólk þarf mis langan tíma til þess að læra. Ég fékk stundum að heyra af hverju ég eyddi stundum kvöldi eftir kvöldi yfir námsbókunum í stað þess að gera eitthvað annað. Ég vildi skilja það sem ég var að læra og gaf ekkert eftir í þeim efnum. Því fóru fleiri kvöld í þetta en annars hefði orðið en það skilaði sér líka í árangrinum.
Góðir kennarar skipta máli
Ég er að starfa sem sjúkraliði um þessar mundir en ætla mér í hjúkrunarfræðina í Háskólanum í haust. Mig langar að komast lengra í þessu. Yngri systir mín er að læra félagsráðgjöf. Kannski enda ég í læknisfræði. Hver veit en ég er ekki farinn að hugsa svo langt. Mér finnast geðlækningar áhugavert svið. Við fórum í verklegt nám á Klepp og þessi fræði vöktu áhuga minn. Næstu fjögur árin verða frátekin í hjúkrunarfræðina en ég er ekki farin að íhuga neina endastöð í því efni. En ég vil einkum þakka þennan árangur minn því hversu góða kennara ég hef haft – bæði hjá Hringsjá og í FB. Það skiptir miklu máli.
Ég og Dagný systir að bursta tennurnar í Krummahólunum.
Mæðgur á góðum degi: Dagný Kristjánsdóttir. Hafdís Jónsdóttir og Fanney Viktoría Kristjánsdóttir.
